Precyzyjne części do tłoczenia są szeroko stosowane, głównie w tym części do instrumentów i metalu, części IT, części akustyczne i kamery, nowoczesne części biurowe i sprzęt codziennego użytku. Produkty te zwykle mają różne funkcje w różnych dziedzinach. Ogólnie rzecz biorąc, grubość surowca może być przetwarzana od 0,05 mm do 3,0 mm. Surowcami są: miedź berylowa (wymagana obróbka cieplna), miedź fosforowa, miedź, mosiądz, stal nierdzewna, żelazo, aluminium itp. Aby spełnić różne funkcje mechaniczne, produkty tłoczone można poddać obróbce powierzchniowej. Na przykład: galwanizacja, anodowanie, pasywacja, obróbka cieplna i tak dalej.
Tłoczenie to proces formowania, który wykorzystuje prasy i matryce w celu przyłożenia sił zewnętrznych do płyt, pasków, rur i profili w celu wytworzenia odkształcenia plastycznego lub oddzielenia w celu uzyskania przedmiotu obrabianego o pożądanym kształcie i rozmiarze (tłoczenie). Tłoczenie i kucie to obróbka plastyczna (lub obróbka ciśnieniowa) i łącznie nazywane są kuciem.
Części tłoczone są wytwarzane przy użyciu mocy konwencjonalnego lub specjalistycznego sprzętu do tłoczenia w celu odkształcenia arkusza bezpośrednio w matrycy w celu uzyskania części o określonym kształcie, rozmiarze i wydajności. Blacha, matryca i wyposażenie to trzy elementy procesu tłoczenia. Tłoczenie jest metodą odkształcania na zimno w obróbce metalu. Dlatego nazywa się to tłoczeniem na zimno lub tłoczeniem blachy, w skrócie tłoczeniem. Jest to jedna z głównych metod obróbki plastycznej metali (lub obróbki ciśnieniowej), a także należy do technologii inżynierii plastycznej materiałów.
Tłoczenie jego zastosowanie znajduje odzwierciedlenie głównie w dziedzinie produkcji przemysłowej, nowoczesny przemysł wytwórczy jest wszędzie jego postacią, jego zastosowanie jest bardzo szerokie, poniżej znajduje się krótki opis jego konkretnych obszarów zastosowań.
1. Do zastosowań w przemyśle motoryzacyjnym. Głównie do głębokiego tłoczenia, ta część koncentruje się głównie w fabryce samochodów, fabryce traktorów, zakładach produkujących samoloty i innych przedsiębiorstwach.
2. Zastosowanieprecyzyjne części samochodowe i inne części przemysłowe. Głównie wykrawanie i ścinanie. Wiele przedsiębiorstw tej branży zalicza się do fabryk części wagowych, istnieją także niezależne tłocznie.
3. Tłocznia części elektrycznych. Fabryki tego typu stanowią nową branżę w związku z rozwojem urządzeń elektrycznych, a rozwój tego sektora fabryk koncentruje się głównie w południowym regionie Chin.
4. Codzienne potrzeby fabryki tłoczni. Zajmując się rękodziełem, zastawą stołową itp., fabryki te w ostatnich latach stopniowo się rozwijały.
5. Przedsiębiorstwa tłoczące części urządzeń elektrycznych gospodarstwa domowego. Fabryki te rozwinęły się szeroko po rozwoju sprzętu gospodarstwa domowego, a większość z nich zlokalizowana jest w przedsiębiorstwach produkujących sprzęt gospodarstwa domowego.
6.Części obrabiane CNC. Takie jak tłoczenie części lotniczych, zastosowanie w tych dziedzinach ma zazwyczaj zastosowanie w niektórych dużych przedsiębiorstwach.
Przede wszystkim wskaźnik wydajności surowców do tłoczenia: ponieważ surowce do tłoczenia są dość ściśle powiązane z produkcją tłoczenia, jakość materiałów będzie miała bezpośredni wpływ na projekt procesu tłoczenia, jakość części do tłoczenia, żywotność produktów oraz koszt tłoczenia części. Dlatego, aby stabilnie wytwarzać dobre części do tłoczenia, surowce do tłoczenia powinny spełniać określone wymagania dotyczące wskaźników wydajności, aby dostosować się do wymagań odkształcenia w procesie tłoczenia.
Po drugie, podstawowe wymagania dotyczące surowców do tłoczenia: powszechnie stosowanymi materiałami metalowymi do tłoczenia są głównie stal, aluminium i stop aluminium, miedź i stop miedzi, które powinny mieć dobrą wydajność tłoczenia, jakość powierzchni i tolerancję grubości materiału z punktu widzenia materiału przetwarzalność tłoczenia.
Proces tłoczenia można z grubsza podzielić na dwie kategorie: proces oddzielania i proces formowania (z podziałem również na gięcie, ciągnienie i formowanie).
Proces separacji polega na oddzieleniu wytłoczonych części od półwyrobu wzdłuż określonej linii konturu podczas procesu tłoczenia, a jakość oddzielonej części wytłoczonych części również powinna spełniać określone wymagania; proces formowania ma na celu doprowadzenie do odkształcenia plastycznego wytłoczonego półwyrobu bez jego zniszczenia i nadania mu wymaganego kształtu gotowego wyrobu, który powinien spełniać jednocześnie wymagania w zakresie tolerancji wymiarowej.
Istnieją dwa rodzaje tłoczenia, tłoczenie na zimno i tłoczenie na gorąco, w zależności od sytuacji temperaturowej w momencie tłoczenia. Zależy to od wytrzymałości, plastyczności, grubości, stopnia odkształcenia i możliwości sprzętu materiału itp. Należy również wziąć pod uwagę pierwotny stan obróbki cieplnej materiału i końcowe warunki użytkowania.
1. Obróbka metali metodą tłoczenia na zimno w temperaturze pokojowej ma ogólne zastosowanie w przypadku półfabrykatów o grubości mniejszej niż 4 mm. Zaletami są brak ogrzewania, brak utleniania, dobra jakość powierzchni, łatwa obsługa i niski koszt. Wadą jest utwardzanie przez zgniot, które w ciężkich przypadkach powoduje, że metal traci zdolność do dalszego odkształcania. Tłoczenie na zimno wymaga jednakowej grubości wlewka o małym zakresie wahań i gładkiej, nieskazitelnej i pozbawionej zarysowań powierzchni.
2. Tłoczenie na gorąco to metoda obróbki tłoczenia, która podgrzewa metal do określonego zakresu temperatur. Zaletą jest to, że może wyeliminować naprężenia wewnętrzne, uniknąć utwardzania przez zgniot, zwiększyć plastyczność materiału, zmniejszyć odporność na odkształcenia i zmniejszyć zużycie energii przez sprzęt.
