Analiza procesu gięcia w obróbce części metalowych do tłoczenia!

Analiza procesu obróbki gięcia w obróbce części do tłoczenia metali! Obróbka tłoczeniem blach, zwana także wykrawaniem blachy lub tłoczeniem na zimno, jest jedną z najbardziej zaawansowanych metod obróbki ciśnieniowej. W procesie tłoczenia na ogół wykorzystuje się blachę jako surowiec (stosuje się również materiały z rur metalowych i materiały niemetalowe); wykrojnik zamontowany na prasie służy do ruchu posuwisto-zwrotnego, a do blachy wywierany jest nacisk w temperaturze pokojowej, powodujący oddzielenie lub odkształcenie. Aby uzyskać części o określonym kształcie, rozmiarze i wydajności. Istnieje również wiele rodzajów obróbki tłoczenia części metalowych, takich jak: wykrawanie, gięcie, rozciąganie i inne metody obróbki. Dlatego dziś porozmawiamy o analizie procesu gięcia. Po pierwsze, analiza procesu gięcia Gięcie to proces tłoczenia, w którym materiały powodują odkształcenie plastyczne i utworzenie określonego kąta. Gięcie można wykonać na prasie Euroton z formą lub na dedykowanej giętarce lub urządzeniu do gięcia. W zależności od różnych materiałów do obróbki gięcie można podzielić na gięcie blachy, gięcie rur, gięcie profili, gięcie prętów itp.; w zależności od różnych urządzeń stosowanych do formowania zginającego, można je podzielić na gięcie, walcowanie, rozciąganie, gięcie na rolkach itp. . Dokładność obróbki części giętych zależy od wielu czynników, takich jak właściwości mechaniczne i grubość materiału części giętych, konstrukcja formy i dokładność formy, liczba procesów i kolejność procesów oraz kształt i rozmiar samych zginanych części. Gięte części o wysokich wymaganiach dotyczących precyzji muszą ściśle kontrolować tolerancję grubości materiału. Ogólnie rzecz biorąc, poziom tolerancji ekonomicznej części zginanych najlepiej jest znajdować się poniżej poziomu IT13 i może osiągnąć poziom IT11 poprzez dodanie kształtowania i innych procesów. (1) Proces gięcia Proces gięcia polega na wykorzystaniu formy do gięcia w kształcie litery V do dociśnięcia i zgięcia schematu struktury formy części w kształcie litery V. Forma wypukła 1 i forma wklęsła 2 zasadniczo odpowiadają wewnętrznym i zewnętrznym konturom zginanego przedmiotu. Kiedy siła zewnętrzna (jeśli suwak maszyny siłowej się porusza) popycha wypukłą formę w dół, materiał arkuszowy umieszczony pomiędzy wypukłymi i wklęsłymi formami jest wyginany w wymagane artefakty. Gięcie można podzielić na gięcie swobodne i gięcie korygujące. Różnica polega na tym, że swobodne zginanie oznacza, że ​​po całkowitym zamocowaniu stempla, blachy i wklęsłej matrycy nacisk nie jest już wywierany; natomiast korektę zginania należy stosować na zasadzie swobodnego zginania. Dociśnięcie powoduje jednoetapowe odkształcenie plastyczne przedmiotu obrabianego, co zmniejsza sprężystość wygiętej części. Po drugie, analiza odkształceń zginających. Charakterystykę odkształceń zginających można uzyskać ustawiając kwadratową siatkę na boku blachy przed zginaniem i obserwując zmiany siatki przed i po zginaniu. Po obserwacji zginania można to stwierdzić poprzez siatkę współrzędnych: (1) Kwadratowa siatka współrzędnych zaokrąglonej części zmienia się z kwadratowej na wachlarzową, a pozostałe części nie są odkształcone lub odkształcają się bardzo nieznacznie. (2) W strefie odkształcenia siatka boczna zmienia się z kwadratu w kształt wachlarza; zewnętrzną stronę matrycy rozciąga się stycznie ręcznie, a długość jest wydłużana; wewnętrzna strona w pobliżu stempla jest ściskana w kierunku stycznym, a długość jest skracana. Od powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej do środka blachy stopień skrócenia i wydłużenia stopniowo maleje. Warstwa metalu, której długość nie zmienia się przed i po odkształceniu pomiędzy skróceniem a wydłużeniem, staje się warstwą neutralną. Podczas tłoczenia następuje pewnego rodzaju zmiana przekroju strefy odkształcenia zginającego i musimy obserwować zmianę przekroju po zgięciu. Stwierdzamy, że: (1) Przekrój poprzeczny blachy w strefie odkształcenia ulega odkształceniu. Po stycznym ściśnięciu wewnętrznej warstwy zakrzywionej wąskiej płyty, przepływa ona w kierunku szerokości, zwiększając szerokość; po stycznym rozciągnięciu warstwy zewnętrznej braki materiału uzupełniają kierunki szerokości i grubości, co skutkuje węższą szerokością (cały Przekrój jest sektorem o szerokim wnętrzu i wąskim na zewnątrz). W przypadku szerokiej deski o większej szerokości, ze względu na dużą ilość materiału w kierunku szerokości, opory są duże, a materiał ma trudności z przepływem w kierunku szerokości, a kształt przekroju poprzecznego pozostaje w zasadzie niezmieniony, nadal prostokątny . (2) Grubość jest zmniejszona. Po zgięciu blachy warstwa wewnętrzna ulega skróceniu o styczną powierzchnię ściskania i należy zwiększyć jej grubość. Jednakże, ponieważ stempel mocno dociska arkusz, opór wzrostu grubości jest duży, a warstwa zewnętrzna jest rozciągana przez rozciąganie styczne, a kierunek grubości staje się cieńszy. Zobowiązany. Wzrost grubości jest mniejszy niż spadek całej grubości, tak że zachodzi zjawisko zmniejszania się grubości. Ogólne części do gięcia należą do szerokiego gięcia blachy, więc kierunek szerokości blachy pozostaje zasadniczo niezmieniony przed i po gięciu. Jeżeli promień gięcia elementu gnącego wynosi r, a grubość blachy gięcia wynosi t, element gięcia o mniejszym promieniu gięcia r/t stanie się cieńszy w wyniku oczywistego zmniejszenia grubości blachy w strefie odkształcenia podczas gięcia. Zgodnie z zasadą stałej objętości, nieuchronnie zwiększy to długość arkusza