Tłoczenie pustego projektu optymalizacyjnego na wiele sposobów wdrożenia

Części tłoczone, które charakteryzują się precyzją i jakością, mają bezpośredni związek z projektem kęsa, projektowaniem półfabrykatów do tłoczenia wieloma metodami, które opierają się na pewnych wzorach empirycznych, ze względu na zakres zastosowania, jest to dotknięte, dlatego stosuje się je głównie w prostszych kształtach rozwijalne części do tłoczenia, takie jak części o obrotowym kształcie, części do gięcia lub przez kombinację tych prostych części do tłoczenia. Ponieważ tylko stosunkowo proste części do tłoczenia kształtu służą do zbudowania odpowiedniego pola linii poślizgu i tylko w bardzo prostych warunkach brzegowych do rozwiązywania charakterystyk matematycznych wyrażeń linii poślizgu i metody linii poślizgu ze względu na złożone operacje matematyczne, co czyni tę metodę trudniejszą w faktyczna produkcja półfabrykatu tłoczącego w popularyzacji i zastosowaniu. Jednocześnie metoda mapowania geometrycznego jest jedną z metod projektowania tłoczenia półwyrobów, bez uwzględnienia teoretycznych podstaw siły odkształcenia, naprężenia i Relacja odkształcenia i warunki brzegowe tarcia granicznego itd., zgodnie z niektórymi artefaktami implementacji hipotez na czystą mapę. Jednak obecnie powszechnie stosowaną metodą formowania jest symulacja bloku tłoczącego, pod pewnymi warunkami, zgodnie z matematycznym opisem podobieństwa, wieloma problemami fizycznymi, poprzez matematyczną teorię podobieństwa, inne medium fizyczne składające się z modelu przepływu metalu w celu symulacji kołnierza blachy . Na tego rodzaju metodę projektowania można zaprojektować urządzenie elektrolitowe i pomiar danych, a na jego precyzję wpływa czynnik ludzki. Dodatkowo wprowadzono rodzaj metody analizy prędkości, opierającej się na punkcie granicznym przedmiotu obrabianego w procesie odkształcania pola prędkości początkowej w celu optymalizacji konstrukcji półfabrykatu tłoczącego. Punkt graniczny odkształcenia w procesie przemieszczania się od położenia początkowego do kierunku kształtowania końcowego. Kierunek ruchu każdego węzła jest nieliniowy, a czas oczywiście się zmienia, jeśli ostateczne położenie każdego węzła na docelowym obrysie, to projekt będzie idealny