Jaka jest obróbka powierzchni precyzyjnych odłamków? 'Sprzęt komputerowy'

Precyzyjna obróbka odłamków to specjalny proces przetwarzania materiałów (metalowych lub niemetalowych) na części (lub półprodukty) poprzez tłoczenie na zimno matryc do tłoczenia. Tłoczenie to metoda obróbki ciśnieniowej, która wykorzystuje formę zainstalowaną na prasie w celu wywarcia nacisku na materiał w temperaturze pokojowej, aby spowodować oddzielenie lub odkształcenie plastyczne w celu uzyskania wymaganych części. Istnieją metody walcowania na zimno i metody walcowania na gorąco do obróbki precyzyjnych odłamków. Metalowy drut odłamkowy, którego średnica jest mniejsza niż 8 mm, jest zwykle walcowany na zimno, a większy niż 8 mm jest walcowany na gorąco. Niektóre odłamki precyzyjne należy po wytworzeniu poddać silnemu naciskowi lub śrutowaniu, co może poprawić nośność odłamków precyzyjnych. Odłamki precyzyjne to elastyczny element szeroko stosowany w przemyśle maszynowym i elektronicznym. Odłamek może powodować większe odkształcenie sprężyste pod obciążeniem, przekształcając pracę mechaniczną lub energię kinetyczną w energię odkształcenia, a odkształcenie precyzyjnego odłamka zanika i powraca do pierwotnego kształtu po rozładowaniu. , Przekształcenie energii odkształcenia na pracę mechaniczną lub energię kinetyczną. Do wykonywania precyzyjnych odłamków można używać stali nierdzewnej 316L. Na powierzchni materiału tworzy się bardzo cienka warstwa tlenku chromu, która jest odporna na korozję. Korozja wżerowa jest powszechną formą oczywistej korozji stali nierdzewnej. Zwykle zaczyna się od korozji igłowej. Z powodu korozji skorodowana część staje się czarna lub ciemnobrązowa. W środowiskach najbardziej korozyjnych wzrasta liczba i głębokość korozji wżerowej, nadając powierzchni wygląd skorodowany. W warunkach słabej korozji samej korozji wżerowej nie można znacząco zredukować z powierzchni, ale na precyzyjnych odłamkach może pojawić się korozja, tworząc cienką warstwę, a gdy plamy rdzy wyciekną, otoczenie może stracić połysk. Uczulanie: Węgiel (zwykle zawierający 0,08%) w stali łączy się z chromem i wytrąca się na granicach ziaren podczas obróbki cieplnej lub podczas spawania. Uformowane węgliki powodują zubożenie chromu na granicach ziaren, na granicach ziaren tworzy się film antykorozyjny i następuje miejscowa korozja na granicach ziaren, co zmniejsza odporność materiału na korozję naprężeniową