Przeanalizuj cały proces wygaszania i deformacji, nie rozumiem go po przeczytaniu

Wykrawanie to proces, w którym część arkusza jest oddzielana od innej części wzdłuż określonego kształtu konturu za pomocą matrycy. Po wykrawaniu arkusz dzieli się na część dziurkowaną i część wykrawaną. Jeżeli celem wykrawania jest uzyskanie wewnętrznego otworu o określonym kształcie i rozmiarze, takie wykrawanie nazywa się wykrawaniem. Jeżeli celem wykrawania jest uzyskanie części o określonym zarysie i rozmiarze, to wykrawanie nazywa się wykrawaniem. Właściwości wykrawania i wykrawania są dokładnie takie same, ale cel wykrawania jest inny. Określając rozmiar części roboczej formy, należy je rozpatrywać osobno. W produkcji tłoczenia proces odkształcania plastycznego materiałów metalowych odbywa się w temperaturze pokojowej. Wraz ze wzrostem stopnia odkształcenia odpowiednio wzrasta jego granica plastyczności oraz wytrzymałość na rozciąganie i twardość. Jednocześnie zmniejsza się jego plastyczność, wskaźnik wydłużenia, zmniejszenie powierzchni i udarność. Zjawisko to polega na utwardzaniu metali. Na utwardzanie przez zgniot duży wpływ mają składniki materiałów metalowych, struktura metalograficzna i warunki odkształcenia, temperatura odkształcenia, prędkość odkształcania i stopień odkształcenia. W wyniku utwardzania przez zgniot odporność materiałów metalowych na odkształcenia w procesie przeróbki plastycznej stale wzrasta. Odporność na odkształcenie to odporność metalu na zewnętrzną siłę odkształcenia plastycznego, to znaczy granica plastyczności metalu jest w każdym momencie inna. Przy określaniu różnych parametrów procesu tłoczenia oraz analizie naprężeń i odkształceń odkształcanej części należy uwzględnić zmianę odporności na odkształcenia spowodowaną umocnieniem przez zgniot. Utwardzanie przez zgniot ma duży negatywny wpływ na wiele procesów tłoczenia i formowania. Na przykład utwardzanie przez zgniot zwiększa siłę odkształcenia, ogranicza dalsze odkształcenie półwyrobu i zmniejsza odkształcenie graniczne. Czasami, aby wyeliminować utwardzanie przez zgniot w poprzednim procesie, aby zwiększyć granicę formowania tego procesu, nawet aby zwiększyć proces wyżarzania, aby wyeliminować hartowanie, ponieważ twardnienie materiału na krawędzi otworu może spowodować pękanie podczas wyginania deformacja jest zdeformowana. Jednak hartowanie jest czasami korzystne w przypadku odkształcenia. Na przykład w przypadku wydłużenia utwardzanie strefy odkształcenia może sprawić, że odkształcenie będzie równomierne i zwiększy odkształcenie graniczne. Dlatego rozwiązując aktualne problemy produkcji tłoczenia, wyznaczając różne parametry procesu i analizując stan naprężenia strefy odkształcenia półwyrobu, konieczne jest poznanie i opanowanie prawa utwardzania materiałów i wpływu na proces ich tłoczenia. Kiedy blacha jest formowana przez tłoczenie, stan naprężenia i stan odkształcenia są różne w różnych częściach półwyrobu. Tylko obszar, w którym stan naprężenia spełnia warunek plastyczny, spowoduje odkształcenie plastyczne, a pozostałe obszary nie spowodują odkształcenia plastycznego. Dlatego półfabrykat można podzielić na strefę odkształcenia i strefę bez odkształcenia. Strefa odkształcenia to obszar półwyrobu, który osiąga stan plastyczny, a strefa braku odkształcenia to obszar półwyrobu, który nie osiąga stanu plastycznego. W zależności od naprężenia i odkształcenia stanu nieodkształconego, można go dalej podzielić na obszar odkształcony, który doświadczył warunków plastycznych, obszar do odkształcenia, który bierze udział w odkształceniu, oraz obszar nieodkształcony, który nie uczestniczy w odkształceniu podczas całego procesu tłoczenia. Jeżeli na strefę odkształcenia oddziałuje siła, jest to strefa przenoszenia siły. Istotą różnych form tłocznych jest proces odkształcenia strefy odkształcenia półwyrobu pod wpływem siły zewnętrznej. Określenie charakterystyki naprężenia i odkształcenia strefy odkształcenia jest główną podstawą do badania różnych formowania tłocznego i praw jego odkształcenia. Do analizy i badania procesu tłoczenia konieczne jest poznanie charakterystyki naprężeń i odkształceń oraz zasadniczo prawa zmian strefy odkształcenia, a następnie określenie parametrów procesu tłoczenia i formowania. Proces wykrawania blachy zwykle dzieli się po prostu na trzy etapy: odkształcenie sprężyste, odkształcenie plastyczne i separacja pęknięć. Ponieważ linia konturu wykrawania części zaślepiającej jest w większości krzywą zamkniętą, podczas procesu wykrawania blachy, wzdłuż kierunku stycznego zamkniętej krzywej, odkształcenie jest powstrzymywane przez wzajemne utwierdzenie blachy, więc można to w przybliżeniu uznać za jako odkształcenie kierunku stycznego blachy. Jest zerem. Ponieważ dowolny mikrosegment na krzywej można w przybliżeniu uznać za mikrołuk, a linię prostą można w przybliżeniu uznać za łuk kołowy o nieskończonym promieniu, dlatego okrągła część zaślepiająca służy jako przykład do analizy i eksperymentu mechanizmu zaślepiającego Wnioski uzyskane z badań można zastosować do zaślepek o dowolnym kształcie. Podczas wykrawania stempel i matryca matrycy tworzą parę ostrych krawędzi tnących, blachę umieszcza się na matrycy, a stempel jest stopniowo opuszczany, aby wymusić odkształcenie blachy aż do jej rozdzielenia. Proces ten można z grubsza podzielić na trzy etapy: na etapie odkształcania sprężystego stempel opada w dół, aby zetknąć się z materiałem arkuszowym, a materiał arkuszowy zaczyna być elastycznie ściskany i zginany oraz lekko wciskany we wnękę wnęki. Wreszcie, w miarę wciskania stempla, naprężenie wewnętrzne materiału osiąga granicę sprężystości. Na etapie odkształcania plastycznego stempel nadal spada, a ciśnienie nadal rośnie. Gdy naprężenie osiągnie granicę plastyczności, materiał ulega rozciąganiu i zginaniu, odkształceniu plastycznemu, a na krawędzi stempla i formy wklęsłej następuje koncentracja naprężeń. Ten etap trwa do momentu, gdy materiał w pobliżu krawędzi wypukłej i wklęsłej matrycy będzie sprawiał wrażenie mikropęknięć. Na etapie pękania ścinającego, gdy stempel w dalszym ciągu spada, naprężenie osiąga wytrzymałość materiału arkuszowego na ścinanie, a mikropęknięcia materiału w pobliżu krawędzi tnącej stempla w dalszym ciągu rozszerzają się w materiał arkuszowy. Gdy szczelina stempla jest rozsądna, górne i dolne pęknięcia są połączone. Materiał jest odłączany i oddzielany. Następnie, jeśli stempel będzie nadal opadał, oddzielony materiał zostanie wypchnięty z wklęsłej formy. Poprzedni wpis: Jakość procesu tłoczenia decyduje o jakości tłocznika