Jak powstają części do tłoczenia metalu

Wykrawarka i matryca przykładają siłę zewnętrzną do płyt, pasków, rur i profili, powodując odkształcenie plastyczne lub separację, uzyskując w ten sposób metodę formowania przedmiotów o wymaganym kształcie i rozmiarze, a powstały przedmiot jest częścią tłoczoną. Tłoczenie to metoda obróbki plastycznej, która opiera się na prasach i formach w celu przyłożenia siły zewnętrznej do płyt, pasków, rur i profili, powodując odkształcenie plastyczne lub rozdzielenie, w celu uzyskania detali (wytłoczek) o pożądanym kształcie i rozmiarze. Tłoczenie i kucie to obróbka plastyczna (lub obróbka ciśnieniowa), zwane łącznie kuciem. Tłoczone półfabrykaty to głównie blachy i taśmy stalowe walcowane na gorąco i zimnowalcowane

W porównaniu z odlewami i odkuwkami części tłoczone charakteryzują się cienkością, jednolitością, lekkością i wytrzymałością. Tłoczenie może wytwarzać przedmioty z usztywnieniami, żebrami, pofałdowaniami lub kołnierzami, które są trudne do wytworzenia innymi metodami w celu poprawy ich sztywności. Dzięki zastosowaniu precyzyjnych form dokładność przedmiotu obrabianego może osiągnąć poziom mikronów, a powtarzalność jest wysoka, specyfikacje są spójne, a otwory, występy itp. można wybić.

　　Części tłoczone na zimno na ogół nie są już przetwarzane przez cięcie lub wymagana jest tylko niewielka ilość obróbki cięcia. Precyzja i stan powierzchni części tłoczonych na gorąco są niższe niż części tłoczonych na zimno, ale wciąż lepsze niż odlewy i odkuwki, a ilość cięcia jest mniejsza.

　　 Tłoczenie jest wydajną metodą produkcji. Wykorzystuje matryce złożone, zwłaszcza wielostanowiskowe matryce progresywne, które mogą wykonać wiele procesów tłoczenia na jednej prasie i realizuje proces od rozwijania taśmy, poziomowania, wykrawania po formowanie i precyzję. W pełni automatyczna produkcja. Wydajność produkcji jest wysoka, warunki pracy są dobre, a koszty produkcji są niskie. Ogólnie rzecz biorąc, można wyprodukować setki sztuk na minutę.

　　Tłoczenie klasyfikuje się głównie według procesu, który można podzielić na dwie kategorie: proces separacji i proces formowania. Proces separacji nazywany jest również wykrawaniem i jego celem jest oddzielenie wytłoczonych części od arkusza wzdłuż określonej linii konturowej przy jednoczesnym zapewnieniu wymagań jakościowych oddzielanej sekcji. Celem procesu formowania jest plastyczne odkształcenie blachy bez rozbijania wlewka, w celu uzyskania przedmiotu o wymaganym kształcie i rozmiarze. W rzeczywistej produkcji do jednego przedmiotu obrabianego często stosuje się wiele procesów. Główne procesy tłoczenia to wykrawanie, gięcie, ścinanie, głębokie tłoczenie, wybrzuszanie, wirowanie i korekta.

Powierzchnia i właściwości wewnętrzne blachy użytej do tłoczenia mają ogromny wpływ na jakość wytłoczonego produktu. Grubość materiału do tłoczenia musi być dokładna i jednolita; powierzchnia jest gładka, bez plam, blizn, zadrapań, pęknięć powierzchni itp.; jednolita granica plastyczności, brak oczywistej kierunkowości; wysokie równomierne wydłużenie; niski współczynnik wydajności; niskie umocnienie przez zgniot