Przejrzyj historię rozwoju pomp i odkryj nowe kierunki w branży sprzętu pompowego i zaworów

Pompa to maszyna, która przekształca energię mechaniczną źródła napędu w energię cieczy. Przeszedł kilka etapów ewolucji od pierwotnego koła wodnego → pompy z prętem śrubowym → pompy tłokowej parowej → pompy wirnikowej silnika, aby stać się nowoczesną pompą.

W starożytności istniało wiele urządzeń do podnoszenia wody: na przykład egipska pompa łańcuchowa (XVII w. p.n.e.), chińska Jugai (XVII w. p.n.e.), ceramika (XI w. p.n.e.) i koło wodne (I w. n.e.). Bardziej znany jest pręt śrubowy wynaleziony przez Archimedesa w III wieku p.n.e., który może płynnie i w sposób ciągły podnosić wodę na wysokość kilku metrów, a jego zasada jest nadal stosowana w nowoczesnych pompach śrubowych.

Około 200 rpne pompa gaśnicza wynaleziona przez starożytnego greckiego rzemieślnika Ketzibiusa jest najbardziej prymitywną pompą tłokową. Posiada już główne elementy typowej pompy tłokowej, lecz pompa tłokowa powstała dopiero po pojawieniu się maszyny parowej. Uzyskaj szybki rozwój.

W latach 1840–1850 Worthington w Stanach Zjednoczonych wynalazł pompę tłokową, w której cylinder pompy i cylinder parowy zostały przeciwstawione, a para działała bezpośrednio na pompę tłokową, wyznaczając początek nowoczesnej pompy tłokowej. XIX wiek był kulminacją rozwoju pomp tłokowych, które były wówczas stosowane w prasach hydraulicznych i innych maszynach. Jednakże wraz z gwałtownym wzrostem zapotrzebowania na wodę, począwszy od lat dwudziestych XX wieku, wolnoobrotowe pompy tłokowe o dużych ograniczeniach były stopniowo zastępowane szybkimi pompami odśrodkowymi i pompami rotacyjnymi. Jednak pompy tłokowe nadal zajmują główną pozycję w dziedzinie wysokiego ciśnienia i małego przepływu, zwłaszcza pompy membranowe i pompy nurnikowe, które mają unikalne zalety i są coraz częściej stosowane.

Pojawienie się pomp rotacyjnych związane jest z coraz bardziej zróżnicowanymi wymaganiami przemysłu dotyczącymi transportu cieczy. Już w roku 1588 odnotowano wzmiankę o czterołopatkowych pompach łopatkowych, a jedna po drugiej pojawiały się różne inne pompy rotacyjne. Jednak aż do XIX wieku pompy rotacyjne nadal miały wady, takie jak duże wycieki, duże zużycie i niska wydajność. Na początku XX wieku ludzie rozwiązali problemy smarowania i uszczelniania wirników i zaadaptowali do napędu silniki o dużej prędkości, a szybko opracowano pompy rotacyjne odpowiednie do wyższych ciśnień, średnich i małych przepływów oraz różnych lepkich cieczy. Rodzaje pomp rotacyjnych i rodzaje cieczy odpowiednich do tłoczenia są poza zasięgiem innych typów pomp.

Pompa odśrodkowa pojawiła się już w V wieku. Była to drewniana pompa używana do odprowadzania wody w kopalni miedzi Santo Domingo. Obecnie jest eksponowany w Muzeum Paryskim. Pod koniec XV wieku słynny włoski uczony Leonardo Da Vinci zaproponował koncepcję pompy odśrodkowej. Francuski fizyk Tannis Babben stworzył model testowy pompy odśrodkowej w 1689 roku. W 1705 r. Babben udoskonalił się w oparciu o pompę testową. Wyprodukowano pierwszą pompę wielołopatkową ze spiralną komorą wodną pod ciśnieniem. Jednak bliższe nowoczesnym pompom odśrodkowym są tak zwane pompy Massachusetts z promieniowymi prostymi łopatkami, półotwartymi wirnikami z podwójnym ssaniem i spiralami, które pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w 1818 roku. W latach 1851–1875 wynaleziono jedna po drugiej wielostopniowe pompy odśrodkowe z łopatkami kierującymi, co umożliwiło opracowanie pomp odśrodkowych o dużym udźwigu.

Chociaż już w 1754 roku szwajcarski matematyk Euler przedstawił podstawowe równania wirnikowych maszyn hydraulicznych i położył podstawy teoretyczne pod konstrukcję pomp odśrodkowych, jednak faktyczne zastosowanie pomp odśrodkowych nie zostało opracowane. , Wszystkie geometrie pomp to pompy wyporowe i pompy tłokowe. Później, gdy pojawiła się turbina parowa, rozwinęła się technologia wytwarzania energii i pojawił się silnik elektryczny, pojawił się szybki silnik główny, dzięki któremu pompa odśrodkowa uzyskała idealne źródło mocy, a jej przewaga mogła być w pełni wykorzystana. W rezultacie szybko rozwinęły się pompy odśrodkowe (oraz pompy o przepływie osiowym i pompy o przepływie mieszanym, które pojawiły się później). W oparciu o badania teoretyczne i praktykę wielu naukowców, takich jak Renault w Wielkiej Brytanii i Pfleidrell w Niemczech, wydajność pomp odśrodkowych została znacznie poprawiona, a zakres ich wydajności i obszary zastosowań również się poszerzyły. Stała się najczęściej stosowana w nowoczesnych pompach o największej wydajności