Normy badań w mgle solnej i ustalanie wyników badań

Normy to jednolite przepisy dotyczące powtarzalnych rzeczy i zarysów. Norma dotycząca testu w mgle solnej jasno i szczegółowo określa warunki badania w mgle solnej, takie jak temperatura, wilgotność, stężenie roztworu chlorku sodu i wartość pH itp., a także określa wymagania techniczne dotyczące działania komory testowej w mgle solnej . Normę testu w mgle solnej dla tego samego produktu należy wybrać zgodnie z charakterystyką testu w mgle solnej, szybkością korozji metalu i wrażliwością na mgłę solną. Poniżej przedstawiono kilka norm dotyczących testów w mgle solnej, takich jak GB/T2423.171993 „Podstawowa procedura testu środowiskowego Test Ka dla produktów elektrycznych i elektronicznych: Metoda badania w mgle solnej: Mgła solna, naprzemienna (roztwór chlorku sodu)”, GB593886 „Metoda testowa dla Odporność na korozję powłok metalicznych i warstw obróbki chemicznej produktów przemysłu lekkiego”, GB/T177191 „Oznaczanie odporności farb i lakierów na mgłę neutralną Lakiery”. (Przewodnik: artykuł techniczny dotyczący maszyny do testowania materiałów)

Celem testu w mgle solnej jest ocena odporności produktu lub materiału metalowego na korozję w mgle solnej, a wynikiem testu w mgle solnej jest ocena jakości produktu. To, czy wynik oceny jest prawidłowy i uzasadniony, polega na prawidłowym zmierzeniu produktu lub metalu. Kluczem do jakości odporności na korozję w mgle solnej. Metody oceny wyników testu w mgle solnej obejmują: metodę oceny oceny, metodę oceny ważenia, metodę oceny wyglądu korozyjnego i metodę analizy statystycznej danych korozyjnych. Metoda klasyfikacji polega na podzieleniu procentu obszaru korozji w stosunku do całkowitej powierzchni na kilka stopni zgodnie z określoną metodą i wykorzystaniu określonego stopnia jako podstawy do kwalifikowanej oceny, która jest odpowiednia do oceny próbek płaskich;

Metoda ważenia to metoda ważenia próbki przed i po badaniu korozyjnym oraz obliczania masy ubytku korozyjnego w celu oceny odporności próbki na korozję. Jest szczególnie odpowiedni do sprawdzania odporności na korozję określonego metalu. Ocena

Metoda określania wyglądu substancji żrących jest metodą jakościową. Określa, czy produkt wykazuje korozję po teście korozji w mgle solnej w celu ustalenia, czy próbka jest skorodowana. Metoda ta jest najczęściej stosowana w ogólnych normach dotyczących produktów;

Metoda analizy statystycznej danych korozyjnych zapewnia metody projektowania testów korozyjnych, analizowania danych korozyjnych i określania poziomu ufności danych korozyjnych. Stosowany jest głównie do analizy i liczenia sytuacji korozji, a nie do określenia jakości konkretnego produktu.

Istnieją trzy rodzaje testu mgły solnej: test neutralnej mgły solnej (NSS), mgła solna kwasem octowym (AA SS) i mgła solna przyspieszana miedzią w kwasie octowym (CA SS, znana również jako mgła solna z chlorkiem miedzi i kwasem octowym). Najpowszechniej stosowany jest test obojętnej mgły solnej. Podstawową częścią testu w mgle solnej jest rozpylenie 5% wodnego roztworu chlorku sodu w komorze badawczej w temperaturze 35 stopni Celsjusza w celu symulacji metody przyspieszonej korozji środowiska wody morskiej. Długość czasu jego wytrzymałości określa odporność na korozję. Objętość zbiornika mgły solnej jest nie mniejsza niż 012m 3. Najlepiej, aby nie była mniejsza niż 014 m3, temperatura wewnątrz zbiornika wynosi 35°± 2°C, ciśnienie natrysku wynosi 70～170 kPa, co najmniej dwa kolektory mgły solnej, a powierzchnia zbierania wynosi 80 cm2 każdy. Kierunek wynosi 15 ~ 30°, aby umożliwić swobodne osadzanie się mgły solnej na badanej powierzchni. Nie można go natryskiwać bezpośrednio. Podstawa testowa wykonana jest ze szkła lub tworzywa sztucznego. Części testowe nie mogą stykać się ze sobą ani kapać; temperatura w pudełku wynosi 35℃±2℃, każdy Kolektor zbiera średnio 1~2ml roztworu na godzinę (średnia jest pobierana z 16 godzin).

Więcej istotnych wiadomości z branży standardowych części do tłoczenia: