Jakie są standardy pozycjonowania w procesie tłoczenia?

Producenci precyzyjnych części do tłoczenia muszą wybrać właściwy punkt odniesienia podczas projektowania przepisów procesowych. Ma to ogromny wpływ na zapewnienie wymagań dotyczących przetwarzania części tłoczonych z metalu oraz na to, czy można rozsądnie ustalić kolejność przetwarzania. Następnie pozycjonowanie w procesie tłoczenia. Jakie są punkty odniesienia i jak je wybrać, przyjrzyjmy się. Przede wszystkim wyjaśnijmy, czym jest punkt odniesienia pozycjonowania. Podczas obróbki punkt odniesienia używany do określenia prawidłowego położenia przedmiotu obrabianego na obrabiarce lub w uchwycie nazywany jest punktem odniesienia pozycjonowania. Pozycjonowanie punktów odniesienia można podzielić na drobne odniesienie i szorstkie odniesienie. Nieobrobiona powierzchnia półwyrobu jako punkt odniesienia pozycjonowania nazywana jest przybliżonym punktem odniesienia. Obrobiona powierzchnia służy jako punkt odniesienia pozycjonowania i ten punkt odniesienia nazywany jest dokładnym punktem odniesienia. Kiedy wybieramy punkt odniesienia do pozycjonowania, zwykle najpierw wybieramy dokładny punkt odniesienia zgodnie z wymaganiami przetwarzania części tłoczonych, przesuwamy dalej od trasy procesu, a następnie zastanawiamy się, której grupy powierzchni użyć jako przybliżonego punktu odniesienia do przetworzenia dokładnego punktu odniesienia. 1. Zasada wyboru dokładnego punktu odniesienia (1) Zasada zbieżności układu odniesienia: Wybierz projektowany punkt odniesienia obrabianej powierzchni jako dokładny punkt odniesienia, o ile to możliwe, aby uniknąć błędów pozycjonowania spowodowanych niewspółosiowością punktu odniesienia. (2) Zasada wzajemnego odniesienia: Gdy wymagania dotyczące dokładności położenia pomiędzy dwiema obrobionymi powierzchniami na przedmiocie obrabianym są stosunkowo wysokie, metodę powtarzalnej obróbki dwóch obrobionych powierzchni można zastosować jako wzajemne odniesienie. (3) Zasada samoodniesienia: Niektóre procesy wykańczania powierzchni wymagają małych i jednakowych naddatków na obróbkę, a sama obrobiona powierzchnia jest często używana jako odniesienie do wykończenia. (4) Zasada jednolitych punktów odniesienia: Do obróbki jak największej liczby powierzchni przedmiotu obrabianego należy zastosować ten sam zestaw dokładnych punktów odniesienia, aby zapewnić względną dokładność położenia pomiędzy obrabianymi powierzchniami. Powyższe cztery zasady wyboru przybliżonych benchmarków czasami nie mogą być brane pod uwagę jednocześnie i opierają się na wyborze głównym. 2. Zasada wyboru zgrubnego odniesienia (1) Zgrubne odniesienie należy zastosować w pierwszym procesie obróbki przedmiotu. Prawidłowy dobór odniesienia zgrubnego ma związek nie tylko z obróbką pierwszego procesu, ale ma także istotny wpływ na cały proces obróbki detalu. . (2) Zasada rozsądnego przydziału naddatku na obróbkę: Biorąc pod uwagę, że naddatek na obróbkę ważnych powierzchni jest równy, ważną powierzchnię należy wybrać jako przybliżone odniesienie. (3) Zasada stanowiąca, że ​​ogólnie rzecz biorąc, nie można ponownie wykorzystywać przybliżonych wskaźników referencyjnych. (4) Zasada łatwego mocowania: Aby położenie przedmiotu obrabianego było stabilne, a mocowanie niezawodne, wybrany zgrubny punkt odniesienia musi być możliwie gładki i czysty. Niedozwolone jest kucie wypływki, ślady nacięć po wylaniu pionu lub inne wady i musi być zapewniona wystarczająca powierzchnia podparcia. [Powiązane rekomendacje] Dowiedz się więcej: Jakie są metody polerowania powierzchni stali nierdzewnej? Dowiedz się więcej: Charakterystyka produkcyjna form do tłoczenia części samochodowych Dowiedz się więcej: Na co należy zwrócić uwagę przy projektowaniu matryc do ciągłego tłoczenia (2)