Specyfikacje i metody kontroli galwanizowanych części sprzętu

Kontrola części metalowych po galwanizacji jest niezbędnym krokiem po galwanizacji. Do kolejnego procesu można wykorzystać wyłącznie produkty, które przejdą pomyślnie kontrolę. Ogólnie rzecz biorąc, specyfikacje kontroli galwanizowanych części sprzętu obejmują: wygląd, grubość powłoki, przyczepność, lutowność, test odporności na korozję i opakowanie. Poniżej znajduje się szczegółowa analiza metody kontroli:

1. Test wyglądu: Podstawowy element kontroli galwanizacji. Metoda kontroli polega głównie na sprawdzeniu wyglądu części sprzętowej, np. złego pokrycia, odbarwienia, złuszczania się warstwy galwanicznej i tym podobnych.

2, Test grubości powłoki: podstawowy element testowy galwanizacji, metoda badania polega na użyciu fluorescencyjnego miernika grubości powłoki rentgenowskiej w celu sprawdzenia, czy rzeczywista grubość części sprzętowej spełnia wymagania rysunku.

3, Test przyczepności: podstawowy element testowy galwanizacji, słaba przyczepność metalowej powłoki końcowej jest jednym z najczęstszych złych zjawisk galwanizacji, istnieją dwie metody wykrywania: metoda zginania i metoda taśmy.

4. Test lutowalności: Podstawowy element testowy cynowanych części sprzętowych. Jeśli istnieje wymóg przeprowadzenia procesu po spawaniu, słaba lutowność jest absolutnie niedopuszczalna. Podstawowymi metodami badania spawania są: metoda bezpośredniego zanurzenia w cynie.

5, Test odporności na korozję: Metody badań obejmują test mgły solnej, test pary kwasu azotowego, test pary siarkowodoru, test pary dwutlenku siarki, test starzenia pary wodnej, części sprzętu nie mogą wykazywać utleniania i zmian funkcjonalnych po teście.

6. Opakowanie: Opakowanie reprezentuje wizerunek przedsiębiorstwa, dlatego kierunek pakowania musi być prawidłowy. Tacka do pakowania i pudełko są czyste i uporządkowane, bez uszkodzeń. Etykieta jest wypełniona prawidłowo, a ilość etykiet wewnętrznych i zewnętrznych jest taka sama.